 |
 |
 |
 |
 |
 |
||||
 |
 |
 |
 |
||||
 |
 |
 |
 | ||||
|
|
სამეცნიერო-საზოგადოებრივი
ჟურნალი რეზიუმე
გიორგი გოგოლაშვილი, ბოლო პერიოდში გახშირდა კლასიკური ლიტერატურული მემკვიდრეობის _ ძველი ქართული ლიტერატურული ძეგლების _ ახალ ქართულ ენაზე `თარგმნა~. `მთარგმნელთა~ მიზანი არის, გაუიოლონ მკითხველს ტექსტის გაგება! ასე `ითარგმნა~ იაკობ ხუცესის `შუშანიკის წამება~, იოანე საბანის ძის `აბოს წამება~, გიორგი მერჩულეს `გრიგოლ ხანძთელის ცხოვრება~ და სხვა აგიოგრაფიული თხზულებანი. გამოიცა შოთა რუსთაველის `ვეფხისტყაოსნის~ რამდენიმე პროზაული ვერსია ("თარგმანი").... `თარგმნეს~ სულხან-საბა ორბელიანის იგავ-არაკები; გამოცემები ძირითადად აბიტურიენტებისათვის არის გამიზნული... ძველი ქართული ენის ძეგლებისადმი ასეთი დამოკიდებულება ხელყოფაა ქართული კლასიკური ლიტერატურული მემკვიდრეობისა და იგი უნდა აღიკვეთოს.
თეიმურაზ ფანჯიკიძე სტატიაში მოთხრობილია, თუ როგორ გააუქმეს განათლების ვაირეფორმატორებმა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში რელიგიათ-მცოდნეობის და ეთიკის კათედრა; როგორ გაანადგურეს დიდი წვალებითა და რუდუნებით შექმნილი თეოლოგიის და რელიგიათმცოდნეობის სპეციალობები ფილოსოფიის ფაკულტეტზე, რა სავალალო შედეგები მოჰყვა მათ ასეთ უგუნურ ქმედებებს.
თინა იველაშვილი გლობალისტურმა ძალებმა და მათმა მესვეურებმა ძალიან კარგად იციან, რომ საზოგადოების გაკონტროლების საქმეში მთავარი და უმნიშვნელოვანესი როლი ეკლესიას ეკისრება. ამიტომ მორწმუნეთა თვალში მისი რეპუტაციის შელახვას ყველანაირად ცდილობენ. შეიძლება ითქვას, რომ საქართველოს მთავრობების მიერ, ეკლესიისა და ხალხის გვერდის ავლით, მიღებული კანონები და დადგენილებანი (სხვადასხვა კონფესიისა და სექტის მართლმადიდებლობასთან უფლებრივი გათანაბრება, მათი სახელმწიფო ბიუჯეტიდან დაფინანსება და სხვ.) _ ეს არის უმძიმესი დანაშაულებრივი ლაშქრობა ქართული სულის, ქართული რელიგიური რწმენის – მართლმადიდებლობის წინააღმდეგ. მათ ავიწყდებათ, ან არ უნდათ დაინახონ, ის რეალური გარემოება, რომ დავით აღმაშენებლის ოქროს ხანის გარანტი სწორედაც რომ მართლმადიდებლობის სახელმწიფო იდეოლოგიის რანგში აყვანა იყო. საქართველოში ქრისტიანობის მიღებისა და მისი სახელმწიფო რელიგიად გამოცხადების შემდეგ, უმძიმესი განსაცდელის ჟამსაც კი, ეკლესია ყოველთვის მოწოდების სიმაღლეზე იდგა, რადგან იგი არა მხოლოდ სარწმუნოებას, არამედ ქვეყნის იდეოლოგიასაც წარმოადგენდა.
მამუკა ცუხიშვილი სტატიაში დიდი ქართველი მწერლებისა და საზოგადო მოღვაწეების _ წმიდა ილია მართლის (ჭავჭავაძე), აკაკი წერეთლის, ნიკოლოზ ბარათაშვილისა და იაკობ გოგებაშვილის _ ლიტერატურულ-პუბლიცისტურ ნაწარმოებთა საფუძველზე განხილულია საკითხი რუსეთთან საქართველოს დამოკიდებულებისა და ნაჩვენებია, რომ ისინი ერთმნიშვნელოვნად უჭერდნენ მხარს რუსეთ-საქართველოს მჭიდრო ურთიერთობას და დაუფარავად გამოხატავდნენ მადლიერებას დიდი მეზობლის მიმართ.
გულბაათ რცხილაძე დასავლეთი ეპაექრება რუსეთს და მის წინააღმდეგ სანქციებს ღებულობს ყირიმის გამო (რაც არ გააკეთა საქართველოს გამო). მაგრამ რატომ იქცევა დასავლეთი ასე, ნაცვლად იმისა, რომ გაწიროს ყირიმი, როგორც რუსეთისთვის მიცემული კომპენსაცია, უკრაინის დაგეგმილი "ვესტერნიზაციის" სანაცვლოდ? ნუთუ ყირიმს დასავლეთისთვის ამგვარი გეოსტრატეგიული მნიშვნელობა აქვს? _ კითხულობს სტატიის ავტორი, რაზეც იგი ამგვარ პასუხს პოულობს: ყირიმი დასავლეთისთვის იმდენად გეოგრაფიულად კი არ არის მნიშვნელოვანი, არამედ უფრო მნიშვნელოვანია, როგორც პრეცედენტი. რუსეთი, რომელიც დახმარებას უწევს ყირიმის მოსახლეობას, უფლებას იტოვებს, ჩაერიოს უკრაინის სხვა მხარეებში მიმდინარე პროცესებშიც, მაგალითად, დონბასში (ქვეყნის აღმოსავლეთი), დონბასის გარეშე კი უკრაინა ეკონომიკური კრახისთვის არის განწირული. ყირიმი, შესაძლოა, უკრაინის სხვა რეგიონებისათვის მაგალითი გახდეს. უეჭველია, რომ ნახევარკუნძული რუსეთის პრიორიტეტული რეგიონი იქნება, სადაც ცენტრალური ბიუჯეტიდან დიდი თანხები გადმოიქაჩება, ამ დროს კი უკრაინაში მკაცრი ეკონომია და ეკონომიკის პერმანენტული დაქვეითება იქნება ფაქტი.
შოთა აფხაიძე უკრაინის ბოლო მოვლენებმა აჩვენა, რომ დასავლეთი, ამერიკის ლიდერობით, მოქმედებს მკაფიოდ ფორმულირებული და შეუცვლელი სტრატეგიით, საკუთარი გეოპოლიტიკური გავლენის არეალის გასაფართოებლად. სტატიის ავტორი აანალიზებს საქართველოში პოლიტიკური პროცესების შესაძლო განვითარებას, "მაიდნის" შემდეგ. ეს თემა აქტუალურია, რადგან ყოფილი მმართველი პარტია "ერთიანი ნაციონალური მოძრაობა" არ მალავს საკუთარ აღფრთოვანებას უკრაინის კანონიერი ხელისუფლების დამხობით და ცდილობს, საქართველოში "მაიდნური" განწყობების იმპორტირებისთვის პირობების შექმნას.
ბონდო არველაძე სვეტიცხოვლის ტაძარში დაკრძალულია აღმოსავლეთ საქართველოს კათალიკოსი დომენტი III (+1676), რომლის საფლავის ქვაზე ქართულენოვან ეპიტაფიაზე მარტო გარდაცვალების თარიღი არის სომხური ანბანით ამოკვეთილი. ავტორის აზრით, რასაკვირველია, ეს არის ერთადერთი გამონაკლისი შემთხვევა და მისი მოშველიებით ქართველოლოგ პ. მურადიანის განზოგადოგებული დასკვნები, XVII ს-ის მცხეთაში სომხური მოსახლეობის არსებობაზე, ყოველგვარ საფუძველს არის მოკლებული.
გრიგოლ რუხაძე ავტორის აზრით, როგორც ადამიანის ხელოვნურად ჩასახვის ყველა მეთოდი, ისე აბორტი და ჩასახვის საწინააღმდეგო ყველა საშუალება, ქრისტიანული სწავლებისა და კანონიკის მიხედვით მიუღებლად და ამორალურად არის მიჩნეული.
|